2006-2016; de verloskundigenpraktijk in Schagen bestaat tien jaar! Tien jaar! Dat betekent dat de eerste kinderen die in deze praktijk geboren zijn alweer negen of tien jaar oud zijn. Hele mensen al!
Mijn eerste gesprek met Solita herinner ik me nog heel goed. Ik werkte als verloskundig-waarneemster in verschillende praktijken en was druk bezig met het ontwikkelen van mijn visie op de verloskunde. Ik was heel blij dat Solita iets zag in samenwerking tussen ons. Het gesprek was namelijk fijn en het was duidelijk dat Solita met haar eigen praktijk de visie die ik had praktisch tot uitvoering aan het brengen was. Het was het eerste kopje thee dat we samen dronken en vele koppen thee volgden bij de vele overleggen die we hebben.
De praktijk groeide en ontwikkelde zich. Ik vind het steeds heel lastig als er een andere verloskundige komt werken in onze praktijk, omdat mijn visie dat kleine team was. Nu zijn we uitgegroeid tot een groepspraktijk met vier verloskundigen. En dat is goed, want ik heb geleerd dat een iets groter team veel positieve zaken brengt. Een uitgeruste verloskundige voor de zwangere, rust door onderscheid tussen dienst en spreekuur, mogelijkheden om nascholing te volgen en op vakantie te gaan zonder dat er steeds een wildvreemde waarnemer ingezet moet worden, overleg mogelijkheden binnen ons solistisch beroep zodat we de hoogste kwaliteit aan zorg kunnen bieden… En daarnaast voor mij privé meer mogelijkheden om bij mijn gezin te zijn. Want ik mocht zelf ook moeder worden! Dit heeft mij niet tot een andere verloskundige gemaakt, maar wel een verloskundige die als mens herkent wat er gebeurt in het leven van aanstaande en nieuwe ouders.
Onze praktijk alweer tien jaar! Wat voel ik een trots als we met ons team om tafel zitten. De verloskundigen die 24x7x52 de geboortezorg in onze regio dekken, de geweldige assistentes Angela en Marion die ons zo ontzettend veel werk uit handen nemen en leuke initiatieven tonen en de echoscopistes Joan en Deborah die het Echocentrum vormen.
Tien jaar verloskunde… betekent ook tien jaar veranderingen. In die relatief korte periode heb ik als verloskundige gezien dat de zorg verandert en dat ook de zorgvraag van de aanstaande ouders verandert. Vanuit de geboortezorg hebben we meer administratieve taken gekregen, is er meer geautomatiseerd en we hebben veel meer vastgelegd in protocollen. Dit maakt zorg duidelijker en op sommige vlakken beter, maar zorgt ook voor een nauwere visie op de zorg door de verloskundige. Vanuit de aanstaande ouders zien we een toenemende vraag naar pijnstilling bij de bevalling en een grotere vraag naar informatie. We zien dat het leven individualistischer wordt en dat er veel meer aandacht is voor de psychische beleving bij het krijgen van een kind.
Daarom is mijn wens voor onze praktijk voor de komende tien jaar: zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen voor de verloskundig zorgverlener. Dat we ons goed realiseren dat zwanger zijn en bevallen natuurlijke processen zijn en dus goed moeten nadenken over al ons ingrijpen. Zelfvertrouwen voor de verloskundige die een barende vrouw en haar partner begeleidt; haar kracht geeft, hem informeert en hen samen op weg naar hun kindje loodst. En ook zelfvertrouwen voor de zwangere. Het zelfvertrouwen in haar eigen kunnen; een kind dragen, de weeën opvangen en moeder durven zijn als de baby geboren is.
De eerste echo maken, de bevalling begeleiden… het zijn prachtige momenten voor mij als verloskundige. Maar misschien is het mooiste moment van mijn beroep wel als ik bij de nacontrole 6-8 weken na de bevalling de kracht in de ogen van de moeder zie!
Karin Lindenhovius- verloskundige
